ที่มาของข้อมูล : http://www.khaosod.co.th/view_news.php?newsid=TUROaWRXUXlOVEV5TURrMU13PT0
คำราชาศัพท์
คำราชาศัพท์ คือ คำสุภาพที่ใช้ให้เหมาะสมกับฐานะของบุคคลต่าง ๆ คำราชาศัพท์เป็นการกำหนดคำ และ ภาษาที่สะท้อนให้เห็นถึงวัฒนธรรมอันดีงามของไทย แม้คำราชาศัพท์จะมีโอกาสใช้ในชีวิตน้อย แต่เป็นสิ่งที่แสดงถึงความละเอียดอ่อนของภาษาไทยที่มีคำหลายรูปหลายเสียงในความหมายเดียวกัน และเป็นลักษณะพิเศษของภาษาไทยโดยเฉพาะ ซึ่งใช้กับบุคคลกลุ่มต่าง ๆ ดังต่อไปนี้
– พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และ สมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ
– พระบรมวงศานุวงศ์
– พระภิกษุสงฆ์ สามเณร
– ขุนนาง ข้าราชการ
– สุภาพชน
ภาษาที่ใช้ในคำราชาศัพท์
คำราชาศัพท์ไม่ได้มีที่มาจากภาษาไทยภาษาเดียว ด้วยว่าการใช้คำราชาศัพท์เป็นการใช้ด้วยความตั้งใจ จะทำให้เกิดความรู้สึกยกย่อง เทิดทูน จึงเจาะจงรับคำในภาษาต่าง ๆ ที่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับไทยมาใช้เป็นพิเศษ โดยเฉพาะภาษาที่นับถือกันว่าเป็นภาษาสูงและศักดิ์สิทธิ์คำราชาศัพท์ส่วนใหญ่จึงมีที่มาจากภาษาต่างประเทศมากมาย
ตั้งแต่สมัยโบราณมา คนไทยได้ติดต่อกับคนต่างชาติต่างภาษามากมาย ในบรรดาภาษาทั้งหลายเหล่านั้น มีบางภาษาที่เรายกย่องกันว่าเป็นภาษาสูงและศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งก็ได้แก่ ภาษาเขมร บาลี และสันสกฤต นอกจากนี้ภาษาอื่น ๆ ก็นำมาใช้เป็นคำราชาศัพท์บ้าง แต่ก็ไม่มากและสังเกตได้ชัดเจน อย่างไรก็ตามก็ยังมีคำราชาศัพท์จำนวนไม่น้อยที่ใช้คำภาษาไทยแท้ ซึ่งเป็นคำสามัญยกระดับขึ้นเป็นคำราชาศัพท์ ดังนั้นจึงอาจกล่าวได้ว่าคำราชาศัพท์นั้นมีที่มาจากทั้งภาษาต่างประเทศและภาษาไทยของเราเอง
การสร้างคำราชาศัพท์
๑. วิธีใช้คำประกอบหน้าคำราชาศัพท์
– พระบรมราช ใช้ประกอบหน้าคำเพื่อให้เห็นว่าสำคัญยิ่ง ในกรณีที่ต้องการเชิดชูพระราชอำนาจ เช่น พระบรมราชโองการ , พระบรมราชชนนี , พระบรมราชูปถัมภ์ ฯลฯ
– พระบรม ใช้ประกอบหน้าคำเพื่อให้เห็นว่าสำคัญยิ่ง ในกรณีที่ต้องการเชิดชูพระราชอิสริยยศ เช่น พระบรมศพ , พระบรมโอรสาธิราช , พระบรมโพธิสมภาร ฯลฯ
– พระราช ใช้ประกอบหน้าคำเพื่อให้เห็นว่าสำคัญรองมาจาก พระบรม เพื่อแสดงให้เห็นว่าเป็นสิ่งเฉพาะขององค์พระเจ้าแผ่นดิน เช่น พระราชอำนาจ , พระราชทรัพย์ ฯลฯ
นอกจากนี้ยังอาจใช้คำอื่น ๆ อีกโดยเรียงตามลำดับความสำคัญได้ดังนี้ คือ พระบรมอรรคราช , พระบรมมหาราช , พระบรมมหา , พระบรมราช , พระบรม ,พระอัครราช , พระอัคร , พระมหา , พระราช
๒. วิธีใช้คำประกอบหลังคำราชาศัพท์
– ทรง ใช้ประกอบหลังคำนาม เพื่อเป็นคำนามราชาศัพท์
– ต้น ใช้ประกอบหลังคำนามสำคัญทั่วไป เพื่อทำให้เป็นคำนามราชาศัพท์ มักใช้กับสิ่งที่โปรดเป็นพิเศษ
– หลวง ใช้ประกอบหลังคำนามสามัญทั่วไป เพื่อให้เป็นนามราชาศัพท์
– พระที่นั่ง ใช้ประกอบหลังคำนามสามัญ เพื่อให้เป็นนามราชาศัพท์ มีความหมายว่าเป็นที่ประทับส่วนพระองค์
ตัวอย่างคำราชาศัพท์สำหรับพระมหากษัตริย์และพระบรมวงศานุวงศ์
๑. เกิด – ทรงพระราชสมภพ ( พระราชา , พระราชินี , พระบรมราชชนนี , พระยุพราช ,พระบรมราชกุมาร ,
พระบรมราชกุมารี )
– ประสูติ , สมภพ ( พระราชวงศ์ )
( ข้อยกเว้น วันเกิด เฉพาะสำหรับ พระเจ้าอยู่หัว , สมเด็จพระราชินี ใช้วันพระบรมราชสมภพ )
๒. ป่วย – ทรงพระประชวร ( พระราชา )
– ประชวร ( เจ้านาย พระราชวงศ์ , พระสังฆราช )
– อาพาธ ( พระ , เณร )
๓. ตาย – สวรรคต ( พระเจ้าอยู่หัว , พระราชินี , พระบรมราชชนนี , พระยุพราช ,พระบรมราชกุมาร , พระบรมราชกุมารี , พระบรมราชวงศ์ที่ได้รับพระราชทานฉัตร ๗ ชั้น )
– ทิวงคต ( เจ้าฟ้าที่ได้รับเฉลิมพระยศพิเศษ , พระราชาต่างประเทศ )
– สิ้นพระชนม์ ( สมเด็จเจ้าฟ้า , พระองค์เจ้า , สมเด็จพระสังฆราช )
– สิ้นชีพิตักษัย , ถึงชีพิตักษัย ( หม่อมเจ้า )
– ถึงแก่พิราลัย , ถึงพิราลัย ( เจ้าประเทศราช , สมเด็จเจ้าพระยา )
– ถึงแก่มรณภาพ , มรณภาพ ( พระ , เณร )
– ถึงแก่อสัญกรรม ( องคมนตรี , ประธานองคมนตรี , รัฐมนตรี , นายกรัฐมนตรี ,ประธานสภา , เจ้าพระยา , ผู้ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ชั้นปฐมจุลจอมเกล้า , ประธานาธิบดีต่างประเทศ )
– ถึงแก่อนิจกรรม ( พระยา , ผู้ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ชั้นประถมาภรณ์มงกุฎไทย / ทุติยจุลจอมเกล้า )
– ถึงแก่กรรม , สิ้นชีวิต , เสียชีวิต , มรณะ ( สุภาพ )
– ล้ม ( สัตว์ )
๔. พูด – มีพระราชดำรัส , มีกระแสพระราชดำรัส ( พระราชา , พระราชินี , พระยุพราช ,พระบรมราชกุมาร , พระบรมราชกุมารี )
– รับสั่ง , มีพระดำรัส ( พระราชวงศ์ )
– ดำรัส , ตรัส ( พระองค์เจ้า , หม่อมเจ้า )
( ข้อยกเว้น ตรัส , รับสั่ง สำหรับ พระราชา , พระราชินี , พระบรมราชกุมาร , พระบรมราชกุมารี ใช้ในกรณีเรื่องธรรมดา )
๕. คำสอน – พระบรมราโชวาท ( พระราชา )
– พระโอวาท ( เจ้านาย พระราชวงศ์ )
๖. คำสั่ง – พระบรมราชโองการ ( พระราชา )
– พระราชเสาวนีย์ , พระเสาวนีย์ ( พระราชินี , พระราชชนนี )
– พระราชโองการ ( พระราชาต่างประเทศ )
– พระราชบัณฑูร ( พระบรมราชกุมาร )
– พระราชบัญชา ( พระบรมราชกุมารี )
– พระราชดำรัสสั่ง (พระยุพราช , พระบรมราชกุมาร , พระบรมราชกุมารี ,พระราชวงศ์ )
– พระประศาสน์ ( สมเด็จเจ้าพระยา )
– บัญชา ( นายกรัฐมนตรี )
๗. คำทักทาย – พระราชปฏิสันถาร ( พระราชา , พระราชินี )
– พระปฏิสันถาร ( พระราชวงศ์ชั้นสูง )
– พระดำรัสทักทาย ( พระราชวงศ์ )
๘. ผลงานแต่ง – พระราชนิพนธ์ ( พระราช , พระราชินี , พระยุพราช , พระบรมราชกุมาร ,พระบรมราชกุมารี, พระราชชนก, พระราชชนนี )
– พระนิพนธ์ ( พระบรมวงศ์ชั้นสมเด็จเจ้าฟ้า – พระอนุวงศ์ชั้นพระองค์เจ้า )
– นิพนธ์ ( หม่อมเจ้า )
คำสามัญ |
คำราชาศัพท์ |
ยา |
พระโอสถ |
กระจก |
พระฉาย |
ตุ้มหู |
พระกุณฑล |
ประตู |
พระทวาร |
ฟูก |
พระบรรจถรณ์ |
ผ้าห่มนอน |
ผ้าคลุมบรรทม |
น้ำ |
พระสุธารส |
ช้อน |
พระหัตถ์ ช้อน |
แว่นตา |
ฉลองพระเนตร |
น้ำหอม |
พระสุคนธ์ |
แหวน |
พระธำมรงค์ |
หน้าต่าง |
พระบัญชร |
เตียงนอน |
พระแท่นบรรทม |
ผ้านุ่ง |
พระภูษาทรง |
เหล้า |
น้ำจัณฑ์ |
ข้าว |
พระกระยาเสวย |
หวี |
พระสาง |
หมวก |
พระมาลา |
ร่ม |
พระกลด |
อาวุธ |
พระแสง |
มุ้ง |
พระวิสูตร |
ผ้าเช็ดหน้า |
ผ้าซับพระพักตร์ |
ของกิน |
เครื่อง |
หมาก |
พระศรี |